Politiek. Over Rading Eén in Wijdemeren en Verder
Halverwege vorige jaar was er financieel nog niets aan de hand met jeugdzorg en wmo in Wijdemeren. Men besloot zelfs een paar ton uit de reserves Sociaal Domein te halen om iets leuks mee te gaan doen. Een half jaar later komt men ineens twee miljoen euro tekort. Hoe kan dat?
We kennen ze allemaal. De Nee-Nee sticker, geen reclamedrukwerk en geen huis aan huisbladen (hah) in de bus en de Nee-Ja sticker voor geen reclame, maar wel hah-bladen. Geen sticker op de bus betekent in Wijdemeren dat alles in de bus gestopt mag worden. Een Ja-Ja sticker eigenlijk.
Bij het ‘nieuwe vergaderen’ in Wijdemeren zijn veel zaken op de schop gegaan. Zo verscheen in februari voor het eerst de agendacommissie op het vergaderschema van de raad. Ik was als geïnteresseerd burger aanwezig bij de bijeenkomst van 7 februari. Dat mocht, want de vergadering is conform het Reglement van Orde openbaar. Continue reading “Agendacommissie”
De titel is een beetje prematuur want bij de laatste raadsvergadering kringelde er nog geen witte rook uit de raadszaal, maar het ziet er wel naar uit dat Wijdemeren een nieuw gemeentehuis gaat krijgen. Bij de Kwakel.
Na het lezen van het artikel “Mandateren” van Cor Koster wilde ik wel eens weten wat het college voor ideeën had, mocht het dat mandaat van 1 mio. tot aankoop van gronden gekregen hebben van de raad.
Er was een interessante discussie bij de Commissie Bestuur en Middelen van Wijdemeren vorige week over de nieuwe Nota Grondbeleid. Ik beperk me hier tot één aspect: de mogelijke mandatering van het college tot het doen van grondaankopen van maximaal €1.000.000.
Ik sprak gisteren voorafgaand aan de commissievergadering kort met wethouder Jan-Jaap de Kloet. Hij vertelde dat hij op persoonlijke titel wel een reactie wilde geven op het fenomeen Rading Nul en meer specifiek op een stuk waarin Kortenhoef genoemd werd. Hij zond mij onderstaand stuk. Ik bied hem graag de gastvrijheid om het op Rading Nul te publiceren.
Het is leuk als er een plek is waar je anderen kunt ontmoeten, een soort buurthuis waar je even binnen kunt lopen. In veel plaatsen regelt de gemeente zoiets, met meer of minder succes. In Wijdemeren geldt het laatste.
Ik was gisteren en vanavond bij de commissievergaderingen. Een tijdje niet geweest, maar ik ging maar weer eens luisteren. Dat viel niet mee, dat nieuwe vergaderen. Zeker niet voor iemand die de lokale politiek al volgt vanaf, pakweg 1975.
Het is goed om raadsleden te hebben die al hun hele leven in een bepaalde plaats gewoond hebben. Zij weten veel en kunnen de link tussen heden en verleden leggen. Maar het geheugen is niet altijd betrouwbaar.
