Arme Joost

Ongeveer het meest vreselijke wat een wethouder kan overkomen is een gang naar de gemeenteraad om extra geld te vragen. Er is een uitdrukking voor in onze taal:”Naar Canossa gaan”.

De Duitser Hendrik IV was in de tweede helft van de elfde eeuw in botsing gekomen met Paus  Gregorius II over de benoeming van bisschoppen. Hij werd in de ban gedaan en moest naar de Paus die zich had teruggetrokken op de burcht Canossa om openlijk schuld te belijden. Drie achtereenvolgende dagen moest hij gekleed in boetekleed en blootsvoets in de sneeuw  wachten totdat de paus hem ontving.

Joost behoefde niet blootsvoets, maar wel in boetekleed naar zijn Canossa: de commissie. Hij moest openlijk schuld bekennen. Ruiterlijk bekende hij al stotterend en hakkelend dat hij verantwoordelijk was voor de overschrijding van het budget voor de reconstructie van de Oud-Loosdrechtsedijk.

Dat is ook zo. Hij is als portefeuillehouder als eerste verantwoordelijk, maar voor de beleidsvoorstellen die aan de gemeenteraad worden voorgelegd is het gehele college verantwoordelijk. Alle voorstellen die in de gemeenteraad aan de orde komen, zijn op de agenda van het college geweest en zijn vooraf door de gemeentesecretaris bekeken. Kennelijk  is bij niemand de vraag opgekomen wat over het meerwerk was afgesproken. Niemand heeft opgemerkt dat de achterdeur bij het project openstond en de aannemer heeft dankbaar gebruik gemaakt van deze omissie. Ja, het is een blunder van Joost Boermans maar feitelijk ook een blunder van ambtelijke mederwerker(s), gemeentesecretaris en de overige leden van het college

De pijnlijkste vraag werd gesteld door Stan  Poels:” Kunnen wij deze projecten aan?” Met andere woorden  beschikken wij over voldoende bestuurskracht

Ja, wat moet je daar nu als wethouder op zeggen? Het bewijs ligt  op tafel dat we (de gemeente Wijdemeren) dit soort projecten niet aan kunnen. Dat ga je natuurlijk niet antwoorden. Ik las in de column van Cor Koster het volgende antwoord van de wethouder.

“Ïk ben het er niet mee eens, met dat gebrek  aan bestuurskracht, omdat achteraf, maar dat is achteraf, achteraf had er gewoon een afspraak, hard, zwart op wit, met de aannemer moeten liggen  en dan was het niet uit de hand gelopen”.

Driemaal gebruikt hij het woord “achteraf”. Hij bedoelt waarschijnlijk achter af gezien.

Maar de uitdrukking luidt’ ”achteraf gezien kijk je een koe in zijn kont” wat betekent achteraf gezien is het gemakkelijk praten..

Maar, beste Joost, die afspraak lag er niet  en dat is een teken van gebrek aan bestuurskracht!. Je probeert de vraag van Stan ontkennend te beantwoorden, maar in het antwoord beweer je het tegendeel van wat je zou willen.

Van mij behoef je niet  af te treden, je bent wel verantwoordelijk, maar niet schuldig. Er is geen persoonlijk falen aan de orde, maar wel een collectief gebrek aan bestuurskracht om zulke projecten als de Oud-Loosdrechtsedijk op een goede wijze te realiseren.

Wim Kozijn