Er is een nieuw begrip ontstaan, geïntroduceerd door de Provincie Noord-Holland in de Omgevingsverordening NH2020. Met het aanwijzen van gebieden als ‘Bijzonder Provinciaal Landschap’ wil men voorkomen dat de kwaliteit van het landschap afneemt. Zoals te verwachten was, valt iedereen over de Provincie heen. Ook in Wijdemeren.
Het BPL omvat gebieden in Noord-Holland die landschappelijk, aardkundig, ecologisch of cultuurhistorisch van bijzondere waarde zijn. Men wil het mooie en het bijzondere (de ‘kernkwaliteiten’) bewaren en zelfs verbeteren. De aanwijzing daarvan betekent dat nogal wat dorpen ‘op slot’ gaan, omdat ze geheel of grotendeels worden ingesloten door BPL’s. Dat betekent: niet bouwen, niet uitbreiden, niet groeien. Natuurmonumenten is er positief over, maar verder heeft iedereen in Noord-Holland protestbrieven geschreven, zo ook ons eigen Wijdemeerse gemeentebestuur (het college, niet de raad) en de lokale ondernemersvereniging. Tot 22 mei kan men nog een zienswijze indienen over de voorgestelde Omgevingsverordening.
Het college schreef o.a. dat de verordening “leidt tot een slot op de ontwikkeling van Wijdemeren, zowel op de leefbaarheid, de recreatie als de natuur.” (…) Men vindt namelijk dat ontwikkeling “essentieel is om de kernen leefbaar te houden”. De plaatselijke ondernemers, verenigd in ‘Ondernemend Wijdemeren’, zijn het evenmin eens met de Provincie. “Conserverend beleid zal ervoor zorgen dat bedrijven niet meer kunnen investeren en innoveren. (…) De economische schade zal groot zijn en zal uiteindelijk ook een negatief effect hebben op de ecologie.”
Onze hele maatschappij is gericht op groei. Dat gaat uiteindelijk ontegenzeggelijk ten koste van wat de Provincie voor ons en onze kinderen probeert te behouden: gebieden die van bijzondere waarde zijn. We hebben een gemeente waar het goed toeven is, met kleine leefbare kernen, met recreatie, met natuur. Laten we dat vooral zo houden.
(foto Cor Koster)
Zou dan een crisis als deze ‘corona’ ons misschien kunnen laten wennen aan het idee dat
” groei, groei, groei…” niet alleen zaligmakend is?
Nu we toch, gedwongen, héél veel stappen (ook economisch / financieel) terug moeten gaan doen
kunnen we misschien nog eens nadenken over het herplannen van die maximale uitbreidingen van iedere kern, iedere wijk, ieder dorp.
Zou kleinschaligheid misschien wel juíst de aantrekkelijkheid en leefbaarheid van onze gemeente bevorderen?
Met als bijvangst dat we veel natuurlijk groen en cultuurlandschap kunnen behouden.
Voor echte ‘natuur’ zul je toch naar het buitenland moeten. Of naar de Waddenzee….?