Gisteren stemde de raad van Wijdemeren over tal van amendementen van collega raadsleden uit de andere zeven of acht Gooi en Vecht regiogemeenten. Het ging over de RSA, de Regionale Samenwerkings Agenda.
Je moest wel een echte liefhebber zijn van de lokale politiek om dat half uur uit te zitten. Waar ging het over? Het regiobestuur heeft, samen met twee raadsleden per gemeente, de speerpunten in de Regio voor de komende paar jaar opgeschreven in de RSA. Mooi. Maar zoals altijd gaat de Regio niet over de uitvoering, omdat het democratische gat daar, als de slotgracht van het Muiderslot, onoverbrugbaar omheen ligt. Immers gemeenten kunnen wel samenwerken, maar de gemeenteraden zijn en blijven de hoogste baas over wat hun gemeente wel of niet doet. Regioambassadeurs of niet, Regiobestuurders of niet, de raad besluit.
Raad is de Baas
En dus wordt er wel een RSA geschreven, en moeten de gemeenteraden er wel hun zegen aan geven om die agenda kracht van wet te geven, anders is al dat werk voor niets. En daar gaat het vaak mis. De ene raad vindt dit niet goed en dient een amendement in op de RSA. De andere raad wil iets anders aangescherpt hebben en een derde raad vindt dat er heel anders gebouwd moet worden dan in de agenda beschreven is. Tja, en dan?
Blaricum is Kampioen
De raad van Wijdemeren stemde over 17 amendementen die andere regiogemeenten hadden ingebracht. Blaricum was wat dat betreft de kampioen. Negen van de zeventien amendementen kwamen uit die raad. Waarin een kleine gemeente groot kan zijn. De hamvraag werd gesteld door Sandra van Rijkom (PvdA). Wat gebeurt er als wij tegen een amendement stemmen dat andere gemeenten wel aannemen, of omgekeerd. Regioambassadeur Alette Zandbergen (DLP), die gehandicapt was door een ernstig stembandprobleem, piep-rasp-fluisterde in haar microfoon iets over een artikel waaruit moest blijken dat iedere gemeenteraad baas in eigen huis is en blijft. (Wat dus eigenlijk betekende dat het geen moer uitmaakte wat je ging stemmen .) Dik van Enk (CDA) liet zich dat geen twee keer zeggen. “Noteer maar dat wij tegen alle amendementen zijn.” :aldus Dik.
Aansluitend las burgemeester Freek Ossel de zeventien amendementen voor waarna de raad voor of tegen mocht stemmen. Omdat per amendement dan weer de handen links en dan weer rechts omhoog en omlaag gingen, ging het tellen van de stemmen wat moeizaam, wat nog wat verergerd werd door het feit dat er maar 17 van de 19 raadsleden aanwezig waren.
CDA in de Pauzestand
Bij sommige amendementen had de luisteraar geen flauw idee waar het over ging. Zo tikte de klok, terwijl amendement na amendement werd voorgelezen, de stemmen werden geteld en af en toe een stemverklaring werd afgelegd. En dat, terwijl de driekoppige CDA fractie (Nummer 4, Erik Torsing, was afwezig) het rustig aan zag en op zeker moment nog maar een keer herhaalde dat ze écht tegen alle amendementen waren en daarom niet de moeite namen om hun hand op te steken bij de stemmingen.
Het leek een soort bezigheidstherapie voor lokale politici. Zo, die RSA kan in de la. Daar horen we niets meer van na het zomerreces, tenzij het in deze of gene politieke kraam te pas komt.
Fijne vakantie allemaal.
Foto’s: Douwe van Essen