Ik geloof dat ik weinig echt grote fouten gemaakt heb in de opvoeding van mijn zoon. (En ja, ik heb het hem gevraagd!) Maar toch ben ik op één punt wel degelijk tekortgeschoten.
Toen hij de leeftijd bereikte voor vakantiebaantjes, 15 of 16, kreeg hij de kans om een computerprogramma te schrijven voor een bedrijf. Ik heb hem toen gestimuleerd om dat te doen: “Daar heb je wat aan voor later. Beter dan vakken vullen bij de supermarkt!” Dat was verkeerd gezien, want als je alleen maar theoretisch bezig bent (en hij voerde het baantje uit liggend op de bank met een toetsenbord op z’n buik) zul je nooit echt begrijpen hoe het is om met je handen te werken.
Zelf heb ik dat vroeger wel gedaan. Ik heb als student in de Amsterdamse haven gewerkt, boten helpen lossen: zakken cacaobonen van 50 kilo op m’n rug aan wal gebracht. Gewerkt in de bouw in Duitsland: zware kruiwagens de bouwput uitgereden. Aardbeien geplukt in Engeland. Lopendebandwerk in een margarinefabriek, blikken vacuum getrokken in een farmaceutisch bedrijf, de archieven van een bank afgevoerd. M’n zoon is nooit in aanraking geweest met dat soort dingen en ik denk nu dat hij daardoor wat gemist heeft: fysiek inspannend werk en het contact met mensen op de werkvloer.
En dit brengt me tot de link met de gemeenteraad. Toen ik zo’n 30 jaar geleden raadslid werd in Nederhorst den Berg kreeg ik allerlei stukken te lezen zonder enig idee te hebben van wat er allemaal achter zit. Ik heb toen een hele dag meegelopen op het gemeentehuis. Een uur gezeten naast degene die de gegevens voor de belastingen invoerde om te kijken hoe dat precies gebeurde, een poosje meegedraaid bij sociale zaken, twee uur meegesjouwd met de plantsoenendienst.
Het leerde mij dat je als gemeenteraadslid weinig tot geen idee hebt van wat er zich op de werkvloer afspeelt terwijl je er wel over beslist. Misschien zou het verplicht moeten worden voor alle nieuwe raadsleden: minstens een dag meelopen op het werk. Zelf burgers opvangen bij de receptie; zelf data invoeren in een computerprogramma; een uurtje de bode helpen.
Leidt dat tot betere beslissingen in de gemeenteraad? Misschien niet, maar wel tot meer begrip dan je krijgt als je alleen maar stukken leest. Ik weet ook niet of mijn zoon nu echt zoveel gemist heeft. Maar toch lijkt het me een verrijking als je meer doet dan alleen maar met je hoofd bezig zijn. Je hebt je handen niet voor niets gekregen.