Ik loop nu al een paar dagen te kauwen op het debat over Het Nieuwe Vergaderen waarin Olivier Goetheer (DLP) volkomen terechte kritiek leverde op de hoge mate van geheimzinnigheid in de besluitvorming. Hij kreeg daarover van geen enkele partij steun. Sterker nog hij werd gekapitteld door Stan Poels (PvdA/GL). Het woordje burger kwam nauwelijks langs, tot Olivier daarop wees.
Waar maak ik mij druk om?
Wat ik mij vooral afvraag is: “Waar maak ik mij druk om?” Laat de raad lekker in beslotenheid van alles en nog wat vinden. Laat ze met het voorgekookte besluit in de binnenzak lekker uit de besloten beeldvormende-, oriënterende- of wat voor vergadering dan ook komen en hun hamerstuk inleveren bij de besloten agendacommissie, die dan even snel een geheim advies aan het college geeft voor de raadsagenda, om tenslotte het besluit bij hamerslag door de burgemeester te laten afhameren. Daar worden ze door ons voor betaald.
Dus nogmaals, waar maak ik me druk om?
Ik maak me druk om het feit dat de Wijdemeerse politiek zich sluit als een oester die heel tevreden in zichzelf gekeerd, alleen met zichzelf bezig is, onder leiding van Stan Poels, met blij applaus van de andere fracties.
De lokale democratie verdient beter. De burger verdient beter.
En hier laat ik het maar even bij.
PS. Komen de aankondigingen van die z.g. beeldvormende sessies ook op de website? Ik zag ze nog nooit. Of zijn ze…, besloten?
Waar maak ik me nog druk om?
Als één inwoner liefst 9 kritische fouten meldt in een privé evaluatie van Het Nieuwe Vergaderen ligt die al snel in de prullenbak. Positief bedoeld om er beter van te worden, maar zonde van de tijd.
Voor kennisgeving aangenomen heet dat in politiek jargon. Een kluitje in het riet meneer, noemen we dat in straattaal.