Het is een uitgebreid rapport geworden over wethouder Jaeger van Hilversum. Het onderzoeksbureau heeft 78 pagina’s nodig om uit te leggen wat er aan de hand is.Het bureau meldt dat Jaeger een rijtje nevenfuncties wel heeft opgegeven bij een integriteitstoets, maar niet openbaar heeft gemaakt. Dat moet van de wet en dat is dus fout, want een ieder moet zich aan de wet houden.
Zo zat hij in een club die hij als wethouder zelf subsidie gaf. Hij zat daar, zo lees ik in de Gooi-en Eemlander, om te controleren of het subsidiegeld goed wordt gebruikt. Dat kan, denk ik dan, maar waarom meld je zoiets niet? Mochten je medebestuursleden dat niet weten, was je bestuurslid “stiekem”? Wisten je medebestuurders dat je die rol vervulde? Wat heeft dat met het niet melden te maken?
Lange tijd was het in gemeenteland niet ongebruikelijk dat je als raadslid of als wethouder deel uit maakte van een stichtings- of verenigingsbestuur, ook als die club subsidie van de gemeente ontving.
Toen ik in 1974 raadslid werd in Driebergen koos de gemeenteraad mij in het bestuur van de Openbare bibliotheek daar. Ik vond dat leuk en vindt nog steeds dat mensen niet genoeg kunnen lezen en dat de bieb dus een belangrijke educatieve functie heeft.
Als lid van een bestuur heb je conform de doelstelling de taak een bijdrage te leveren door op te komen voor de belangen van de stichting/vereniging. Je dient dat ene belang. Daar zit je voor. Als gekozen volksvertegenwoordiger heb je de interessante en moeilijke taak om verschillende belangen tegen elkaar af te wegen: een gat in de weg of een gat in het welzijn. Als raadslid zit je voor het algemeen belang en daarom moet je steeds keuzes maken. Je zit er dus niet om erop toe te zien dat het subsidiegeld goed besteed wordt. Daar bestaan, zoals het onderzoeksbureau naar het gedrag van Jaeger meldt, talloze andere mogelijkheden voor.
Bij bezuiniging komt deze dubbelpositie heel sterk tot uiting. Ik hoor mijn medebestuursleden nog zeggen: ”Wim, we vertrouwen erop dat jij in de raad de bezuinigingen op de bibliotheek van tafel krijgt!” Als ik dan probeerde uit te leggen dat ik in de Raad een andere positie had, begrepen mijn medebestuursleden me niet meer. “Ben je nou tegen die bezuiniging of niet, je bent ons bestuurslid en je moet voor onze belangen opkomen.”
Toen ik wethouder werd hebben we dit systeem afgeschaft. Weg met die dubbele petten. Wie gelooft dat een gemeentevertegenwoordiger in een gesubsidieerde instelling moet gaan zitten om te zien of het geld wel goed besteed wordt, vertrouwt zijn eigen instelling niet.
De democratie berust op vertrouwen, openheid en verantwoording afleggen.
Wim Kozijn
en, vraag ik benieuwd: heeft u zich in de raad altijd van stemming onthouden als het ging om de subsidie aan de bibliotheek? ik deed dat bijvoorbeeld wél toen ik niet alleen raadslid was maar tevens een qq. functie bekleedde als voorzitter van de gemeentelijke monumentencommissie.
ook werd in mijn fractie afgesproken dat we geen lokale ondernemers opdrahct gaven voor bv. werkzaamheden in en om onze huizen. bij u ook destijds? andere Wim (van Oudheusden).