Hèhè, eindelijk antwoorden, nou ja, antwoorden . . . .

Na 41 dagen heeft het college eindelijk een setje raadsvragen beantwoord over wegenonderhoud. De antwoorden lezend vraag je je af waarom zoiets simpels zó lang moest duren. En zijn het eigenlijk wel allemaal antwoorden?

Twee dagen voor ze als raadslid afzwaaide, wees Renée Wijnen (De Lokale Partij) erop dat ze twee setjes vragen had gesteld die nog steeds niet waren beantwoord en dat burgemeester en wethouders daarmee de vastgelegde 30-dagentermijn overschreden. Hoe denkt het college dat de raad goed kan werken als het college zich niet aan de regels houdt?, vroeg Wijnen zich af.

Te laat

Donderdag kwam eindelijk een briefje met antwoorden op de vragen over wegenonderhoud. Dat is 41 dagen nadat ze zijn gesteld en dus elf dagen te laat. De vragen en antwoorden lezend, dringt zich de vraag op waarom het zo lang heeft moeten duren. Kijkt u maar even mee. Voor het leesgemak formuleer ik het voor een (flink) deel in mijn eigen woorden.

Vraag 1. Welke wegen zijn in 2022 en 2023 aan de beurt voor groot onderhoud? Antwoord 1. Er wordt hard gewerkt aan de onderhoudsplannen voor dit en volgend jaar.

Vraag 2. Als er sprake is van te hoge geluidsbelasting op wegen die worden aangepakt, komt daar dan geluidsarm asfalt? Antwoord 2. Als het zinvol is wel, anders niet.

Vraag 3. Zo niet, waarom niet? Antwoord 3. Dat kan per situatie verschillen.

Vraag 4. Op de Leeuwenlaan (’s-Graveland) staat het bestemmingplan voor woningen een geluidsbelasting toe van maximaal 53 decibel. Op de buitengevel van woningen daar is 68 decibel gemeten. Komt op de Leeuwenlaan geluidsarm asfalt? Antwoord 4. Uit onze gegevens blijkt dat de geluidsbelasting lager is, dus komt er geen geluidsreducerend asfalt.

Peuleschil

De vragen 1 tot en met 3 zijn voor een ambtenaar die een beetje is ingevoerd in wegenonderhoud een peuleschil. Vijf minuutjes werk, hooguit. En antwoord 4 is van een zo hoog kluitje-riet-gehalte dat daarmee ook maar weinig tijd zal zijn gemoeid. En toch moest het 41 dagen duren.

Laren we nu even nader kijken naar vraag en antwoord 4. Volgens Wijnen is op woningen aan de Leeuwenlaan 68 decibel geluid gemeten, beduidend meer dan de maximaal toegestane 53 decibel. Wel jammer dat ze niet vermeldt waar dat cijfer van 68 decibel vandaan komt. Wie of wat heeft dat gemeten en wanneer?

Flodderwerk

Dan het antwoord, en ik citeer het nu van begin tot eind: ,,Wij hebben andere gegevens waaruit blijkt dat er een lagere geluidsbelasting is. We zijn dan ook niet voornemens om geluid reducerend asfalt toe te passen’’. Ik mag toch hopen dat de gemeenteraad met zulk flodderwerk geen genoegen neemt. In feite staat er: er komt geen stil asfalt, want uw cijfer klopt niet en dat van ons wel. Uit het antwoord, dat nauwelijks een antwoord kan worden genoemd, valt ook zonder een overmaat aan cynisme te concluderen dat het college de raad niet serieus neemt. De eerste vraag die zich aandient: hoeveel decibel is volgens het college dan gemeten op de betreffende woninggevels? Daarover zwijgt antwoord 4. Dus is de logische de volgende vraag: beschikt het college eigenlijk wel over het resultaat van een geluidsmeting ter plekke?

Ik neem aan dat het college spoedig vervolgvragen krijgt. Want al wijst antwoord 4 erop dat het college de raad niet serieus neemt, hopelijk doet de raad zelf dat wel.

Voor de goede orde wel dit. Zoals gebruikelijk komen de antwoorden van het college. Maar wegenonderhoud behoort niet tot de portefeuille van burgemeester Larson of die van wethouders De Kloet, Van Rijn en Kea. Wegenonderhoud is het pakkie-an van wethouder Boermans. Voor de ‘antwoorden’ is hij dus ook als eerste verantwoordelijk.

En geheel tot slot: op 17 februari stelde Wijnen vragen over de uitrol van glasvezel, naar aanleiding van een bijdrage van Martin Vuyk op Rading Nul. Die zijn nog niet beantwoord. Het wachten daarop duurt nu al 50 dagen – 20 meer dan het reglement van orde van de gemeenteraad toestaat.