Sinds ik denken kan ben ik een gezagstrouwe burger. De geschiedenis heeft ons geleerd wat er gebeurt als de in wetten geformuleerde normen en waarden hun geldigheid verliezen. Johan Wolfgang von Goethe drukte het zo uit: “das Gesetz nur kann uns Freiheit geben.“
Het einde van een jaar is een goede gelegenheid overledenen te herdenken. De slachtoffers en hun kwalen zijn goed beschreven in de uitvoerige rouwadvertentie met de titel “Ongekend Onrecht.”
De Trias Politica, de scheiding der machten in wetgevende macht die wetten opstelt, een uitvoerende macht die het dagelijks bestuur van de staat uitoefent volgens de geldige wet en een rechterlijke macht die de burger dient te beschermen, is dood. De wetgevende macht sliep al enige tijd ongestoord op de blauwe bankjes van de Tweede Kamer, stuk voor stuk bang hun riante inkomen op het spel te zetten. De uitvoerende macht, regering en kabinet, tonen al jaren corrupt verval en de rechterlijke macht buigt steeds meer op regenteske manier in de wenselijke politieke richting. (Eerlijk gezegd, zij waren tot voor kort mijn laatste hoop, maar “’The law is an ass”). Alle drie werden gewetenloos terzijde gestaan door brave ambtenaren met een misplaatst begrip van loyaliteit .
De Praesumptio Innocentiae, een grondbeginsel van het strafrecht, dat bepaalt dat eenieder voor onschuldig dient te worden gehouden tot het tegendeel is bewezen, kwakkelde al lang maar is nu finaal ook een stille dood gestorven.
Alle gebruikelijke beginselen van behoorlijk bestuur zijn willens en wetens op de afvalberg gedeponeerd dus ook de AWB, de Algemene Wet Bestuursrecht, is ter ziele gegaan.
Alle drie machten faalden en er was geen individu dat verantwoordelijkheid nam, die de vinger opstak en waarschuwde. Dusver kenden we dit soort angst eigenlijk alleen uit dictaturen.
Zonder de rechtsstaat zijn wij in de aap gelogeerd.
Ons rest niets dan schreeuwen. “Het meest revolutionaire wat je kunt doen is luidkeels verkondigen wat er op dit moment aan het gebeuren is” schreef Rosa Luxemburg, in normale tijden toch niet mijn favoriete denker. Maar de dood van de rechtsstaat luidt gevaarlijke tijden in.