Voor alle duidelijkheid ik reageer niet op het dossier Najade, omdat ik het gewoonweg niet ken. Wel wil ik graag ingaan op de reactie van de fractievoorzitter van het CDA naar aanleiding van de vragen van Rading Nul aan hem.
Jan Verbruggen is duidelijk: hij wil een besluit nemen over de aanvraag, voordat er tijd en geld gestoken gaat worden in de ontwikkeling van een beleid. Hij appelleert daarmee aan de gevoelens van daadkracht boven het praten over het beleid. Bovendien vraagt hij zich af wat er dan in zo’n beleidsstuk moet staan. Iedere ondernemer heeft zijn specifieke wensen en om daaraan tegemoet te komen is lastig in beleid te vatten.
Er is een veel eenvoudiger opvatting: je kunt de aanvraag ter inzage leggen, kijken hoe er op gereageerd wordt en dan kan je als raad op basis wat naar voren komt altijd nog bijsturen.
Maar als je geen beleid ontwikkeld hebt, wat zijn dan de criteria op grond waarvan je bijstuurt? En wat zijn überhaupt je criteria op grond waarvan je tot een beoordeling van een aanvraag komt?
In het antwoord van Jan Verbruggen is een aantal impliciete voorwaarden te vinden. Je moet waardering hebben voor de creativiteit van de ondernemer en die moet je vooral niet frustreren.
Het zijn van een oud familiebedrijf, bovendien behorend tot het MKB, strekt tot aanbeveling.
Raad stelt kaders
Sinds de invoering van het dualisme is de belangrijkste taak van de gemeenteraad het stellen van kaders. Of anders gezegd:het maken van beleid aan de hand waarvan het college van B en W, immers belast met de uitvoering van het beleid, concrete aanvragen kan toetsen en beslissingen kan nemen.
De gemeenteraad is dan weer belast met de controle op de uitvoering van het beleid. Het is dus wel een beetje vreemd als de fractievoorzitter van een partij die in het college zit, een pleidooi voert om geen beleid te ontwikkelen omdat dat zo lastig is en de praktijk zo weerspannig.
Het is tevens opmerkzaam dat het CDA bij monde van de fractievoorzitter geen ruimtelijke criteria noemt voor een ruimtelijk vraagstuk. Immers de vraag of appartementen permanent bewoond mogen worden is een vraag op het terrein van de ruimtelijke ordening. Daarbij geldt niet of je een oud familiebedrijf bent en zeker ook niet de overweging dat de creativiteit van de ondernemer niet gefrustreerd mag worden.
Beleid voorkomt willekeur
Door het ontwikkelen van beleid, hoe lastig soms ook, geef je zekerheid aan de burger, inzicht wat de burger van de overheid kan verwachten en sluit Je willekeur uit. Bovendien kun je bij een eventueel volgende procedure een inzicht geven waaraan een aanvraag is getoetst en welke afweging van belangen heeft plaats gevonden.
Ruimtelijk beslissingen, zonder onderliggend beleid is het oproepen van bezwaren en het verliezen van procedures.
Wim Kozijn