Perspectieven: bezuinigen, maar hoe?

Ik erger me wel eens vaker aan de raad, maar deze keer was het wel heel erg. Ik luisterde naar de commissiebehandeling van de Perspectiefnota op 18 juni, en wond me op. Waarom? Omdat de raad kennelijk niet in staat is te doen wat hij moet doen: kaders stellen.

Wijdemeren heeft te maken met grote financiële tegenvallers. Men komt een paar miljoen euro tekort. Dat heeft gevolgen voor de eerstvolgende begroting, want het tekort leidt tot pijnlijke keuzes. In de Perspectiefnota vroeg het college de gemeenteraad om mee te denken. B&W stelden zelf een aantal maatregelen voor, zowel bezuinigingen als een verhoging van het OZB-tarief met 6,5% (5% + inflatiecorrectie). Het was aan de raad om daarover een mening te geven en met eventuele andere suggesties te komen. Het resultaat was uiterst pover. Met uitzondering van Stan Poels (PvdA/GL) had eigenlijk niemand veel te melden. Sommigen zochten de oplossing in het (wederom) reduceren van de ambtelijke formatie, zonder te zeggen, zoals René Voigt (Dorpsbelangen) terecht stelde, welke taken dan afgestoten zouden moeten worden. Wethouder Jan Klink, die de zaak heel duidelijk toelichtte, gaf trouwens aan dat we qua formatie onder het landelijk gemiddelde zitten.

Chagrijnig
Gert Zagt (De Lokale Partij) was weer zijn chagrijnige zelf. Hij vond het allemaal maar niks. Hij wilde concrete maatregelen. Die stonden weliswaar in de Perspectiefnota, maar hij wilde drie scenario’s waaruit de raad zou kunnen kiezen. Zelf kwam hij met niets, behalve: “Het is te kort door de bocht om de OZB met 5% te verhogen.” Hij vond dat er bij de bezuinigingen geen heilige huisjes gespaard moesten worden, maar liet na te zeggen welke dat zijn.

Woordvoerder voor de VVD was Michiel van Balen. Hij vertelde dat hij het fractieoverleg over dit onderwerp gemist had, dus “ik moet me een beetje op de vlakte houden”. Daarin slaagde hij uitstekend. Hij kon, zei hij, natuurlijk dingen bedenken, maar dat waren zaken waarmee het college zelf ook had kunnen komen.

Veel pijn
Bij Jan Verbruggen (CDA) deed de voorgestelde OZB-verhoging van 5% “veel pijn”. Hij verwachtte een goede uitleg van die verhoging, daarmee aangevend dat hij niet begrepen had waarom het college met de Perspectiefnota gekomen was.

D66’er Nanne Roosenschoon klaagde, zoals ook een paar anderen, over het feit dat de landelijke overheid de uitvoering van sociale zaken bij de gemeente had neergelegd. Hij vond dat je niet moest bezuinigen op de mantelzorgwaardering, een cadeaubon die de gemeente Wijdemeren jaarlijks uitreikt aan mantelzorgers. Waarop dan wèl, bleef onduidelijk.

Praten met Hilversum
De enige die begreep wat de bedoeling van de vergadering was, was Stan Poels (PvdA/GL). Hij kwam met een gedegen betoog, waarin hij met een aantal duidelijke voorstellen kwam, waaronder: nìet bezuinigen op het sociaal domein, duurzaamheid en sociale woningbouw; wèl bezuinigen op dure verkeersonderzoeken, dure vaarverbindingen, inrichting van wegen. En natuurlijk: we moeten gaan praten met Hilversum over samengaan. Poels was de enige die deed wat het college gevraagd had: komen met concrete suggesties. De anderen zeiden wat omdat er wat gezegd moest worden. Voorstellen, alternatieven, nieuwe perspectieven: ho maar. Waarom hebben we eigenlijk een raad van 19 leden? Volgens mij kunnen we de omvang prima terugbrengen tot vier mensen. Nou ja, vijf, misschien.

Smeekbede
Wethouder Jan Klink vroeg een aantal keren heel duidelijk om kaders vanuit de raad. Hij wilde niet dat het college alles zou moeten inkleuren, maar hij ontraadde daarbij met klem het micromanagement waar raadsleden zich graag op richten. Zijn smeekbede hielp niet.

De zaak komt over twee weken weer aan de orde in een raadsvergadering. We zullen dan een aantal amendementen en moties krijgen. Of die het college dan wèl enige richting zullen geven, betwijfel ik in hoge mate.