De Wijdemeerse oppositie op de achterste benen! De wethouder schoffeerde inwoners! Hij noemt ze querulanten ! Dat laat De Lokale Partij niet ongestraft zomaar passeren! De wethouder die het volgens de oppositie toch al niet te nauw neemt met de burger in Wijdemeren! Waar gaat dit over? En waar gaat dit heen?

Zelfs op de burelen van dit blog, de redacteuren van Rading Nul, was opwinding en scheiding der geesten te constateren. De opwinding in politiek Wijdemeren gaat over dit licht satirisch, humoristische gedichtje van Stijn de Paepe dat bij een wethoudersbrief van Jan-Jaap de Kloet over burgerparticipatie gevoegd was.

Het Gedicht

’Het is breedvoerig onderzocht.
In studies, kritisch en doorwrocht,
Gewikt, gewogen en gecheckt.
En door de strafste profs ontdekt:

De dilettant, de querulant,
Met zonneklaar het minste verstand
Van wat dan ook, voert ongestoord
En zonder schroom het hoogste woord.’

Stijn De Paepe

 Multi interpretabel

Het grappige over de opwinding is dat iedereen denkt dat het over iemand anders of over een andere groep gaat.

Ik begin bij het begin van de opwinding in de gemeenteraad. Wethouder Jan-Jaap de Kloet schrijft een brief over burgerparticipatie aan de raad en doet het gedichtje er bij. In de traditie van zijn roemruchte vader, Co de Kloet, die er in zijn tijd als politicus ook niet vies van was om af en toe links of rechts een prik uit te delen die opwinding veroorzaakte. Ik herinner aan diens onovertroffen column over het Koperen Zwaailicht dat Gert Zagt gewonnen had, toen die terugkwam op een motie van wantrouwen tegen wethouder Ties Hagen.  Of de beruchte “Kunstklootzakken”, waarmee hij de colleges van Loosdrecht en Nederhorst den Berg schoffeerde. Hij bedoelde dat ze daar geen enkel verstand van kunst hadden.

Schoffering

De wethouder laat in het midden wie de dilletanten en querulanten zijn. Het college, de raad, de oppositie of de burgers. En daar begint de verwarring. Alette Zandbergen (DLP) voelt zich aangesproken en met haar de burgers van Wijdemeren die willen participeren. Een relletje is geboren. Frits den Hartog, fractieassistent van DLP, valt haar bij in een stuk van Hans van Keken in de G&E van vandaag. Eerder schreef Herman Stuyver ook al over “de schoffering” in het Weekblad Wijdemeren.

Rading Nul op stelten

Gisteren schreef Martin Vuyk er een stuk over op Rading Nul onder de prachtige titel “Die Gedanken sind Frei”. Hij begon zijn stuk met de gedachte dat er inderdaad een laaghartige aanval op de raadsleden was, uitgevoerd door de wethouder. Maar toen hij het gedicht nog een keer las bedacht hij dat het satire is en dat de burger misschien bedoeld werd met de querulanten. Robby Israel reageerde op Martin Vuyk. Hij denkt dat de insprekende burger bedoeld wordt in het gedicht. De insprekende burger, die volgens hem gezegend is met meer verstand van zaken dan de gemeentebestuurders. De opwinding, veenbrand mogen we wel zeggen, dat mogen we toch wel zeggen, nam bezit van de makers van dit, uw favoriete, blog. Douwe van Essen vond het ongehoord dat dit gedicht een wethoudersbrief over burgerparticipatie vergezelde. ook hij vond dat de burger werd neergezet als querulant.

Humor

Cor Koster daarentegen kon de humor van het satirische gedichtje wel waarderen. Niks mis mee, met deze vrolijke noot.
Ook ik zag er geen kwaad in. Integendeel, een grappig prikkelend gedichtje, min of meer als eerbetoon aan Putter.
Onschuldig, omdat het gedichtje wel hout snijdt, maar omdat de wethouder nergens schrijft wie hij bedoelt en omdat er ook in het gedicht niemand geadresseerd wordt, kan het over alle betrokkenen gaan.

Zou de conclusie dan impliciet zijn dat degenen die zich het meest aangesproken voelen, zich ook het meest opwinden? We zullen het nooit weten. Stijn de Paepe stak de thermometer in het gat van Wijdemeren en vond lichte verhoging.

Opwinden is onverstandig.  Zoals Willem Parel (Wim Sonneveld ooit als orgelman in het radioprogramma De Showboat) al tegen zijn vrouw zei: “Niet op reageren Lena!”