Gisteravond werd een vergadering van de gemeenteraad gehouden. Dat leverde het eerste kwartier een komisch schouwspel voor de kijkende burger op. De fracties deden eerlijk gezegd hun uiterste best om het reglement van orde zo te laten piepen en kraken, dat ze zelfs het onbegrijpelijk robuuste Nieuwe Vergaderen even plat wisten te leggen.

Trouwe lezers zullen zich herinneren dat D66 op 15 december een motie indiende om het leven van bijstandsgerechtigden in deze coronatijd wat gemakkelijker te maken met een vrijstelling van 600 euro voor giften. Giften in geld of natura die niet gemeld hoefden te worden en niet ingehouden op de uitkering. Er werd toen over gestemd in de raad. Maar helaas, de stemmen staakten. Het werd 9- 9. Dan zegt het reglement dat er in de volgende vergadering opnieuw over gestemd moet worden. (Staken de stemmen dan weer dan wordt het voorstel (de motie) geacht te zijn verworpen.) En zo geschiedde het. Op de agenda stond een herstemming over de D66 motie.
Nog een motie!
Maar dat bleek te eenvoudig gedacht. Want de PvdA/GL diende voor deze vergadering een nieuwe motie in met dezelfde strekking, niet met één maanduitkering, maar met 1200 euro vrijstelling per jaar, waarmee zij aansloten bij de praktijk in Amsterdam, enkele andere gemeenten en die van Hilversum, waar enkele dagen geleden deze motie werd aangenomen.
Over beide moties zou bij de aanvang van de vergadering gestemd worden. Eerst de oude van 15 december en dan de nieuwe van nu van de PvdA/GL. Een motie is een opdracht aan het college. En dat leverde een ernstig probleem op. Stel beide moties worden aangenomen. Dan worden in enkele minuten twee verschillende opdrachten aan het college gegeven. Dat kan natuurlijk niet. En als de eerste nu wordt aangenomen, komt de tweede dan nog wel in stemming? En als de eerste wordt verworpen wordt dan impliciet de tweede ook verworpen. Een Gordiaanse knoop en een Poolse Landdag waren het gevolg. Burgemeester Larson probeerde het proces in de hand te houden en uit te leggen hoe het zat. Dat uitleggen ging niet vlekkeloos, het was wat te hoog gegrepen voor de slimheid van de raadsleden.
En let op, dit was een digitale vergadering waarbij de één aan de keukentafel in Kortenhoef zat en de ander in de huiskamer in Nederhorst, hetgeen een apart schouwspel voor de burger is en het uitleggen een extra moeilijkheidsgraad geeft.
Motie is geen Amendement
Het probleem werd nog vergroot omdat op de beide moties de amendementsregel, de meest verstrekkende het eerst in stemming, door de burgemeester werd ingebracht. (Volgens mij niet terecht, maar dat terzijde.) Burgemeester Crys Larson dacht dat de motie met het hoogste bedrag het meest verstrekkend was, maar er was enige aarzeling in haar stem te bespeuren omdat de moties qua tekst niet identiek waren.
Waarna Nanne Roosenschoon de verwarring nog ietsje vergrootte door te verklaren dat het niet om een motie ging maar over een verzoek aan het college.
De verwarring was compleet. Iemand stelde nog voor om de oude motie in te trekken, opdat er één over bleef. Dat kon echter geen genade in de ogen van burgemeester Larson vinden. “Nee, hij is in stemming, dus intrekken kan niet meer.” :sprak zij streng terwijl zij recht in de camera keek naar de leden van de raad én de hele Wijdemeerse bevolking.
Uitleg per E-mail
Om dat enorme procedurele probleem het hoofd te bieden, stelde burgemeester Larson voor om het uit te laten leggen door de waarnemend griffier, die 10 minuten daarvoor, met applaus van alle schermen, geïnstalleerd was.
Per email. Een email die naar alle raadsleden ging. Voor het lezen van de email gaf burgemeester Larson vijf minuten leespauze.
Toen gebeurde er dit, waarbij alle deelnemers aan dit blijspel vol in beeld kwamen als zij hun mond open deden en zij hun rol met verve speelden.
Crys Larson: “Wij sturen u een email om de procedure uit te leggen.”
Stan Poels na een minuut of twee: “Ik heb de email niet!”
Crys Larson: “Hij is nog niet verzonden!”
Stan Poels: “O”.
Ik zag:
Alette Zandbergen heeft haar gsm aan haar oor.
Stan Poels zit ook te bellen.
Ik denk: “Zouden ze met elkaar bellen?”
O nee, toch niet. Stan hangt op maar Alette blijft bellen. Zeker met Gert…
Nanne Roosenschoon meldt zich terug in de ether: “Ik heb de email, maar de brief is niet helder.”
Vanuit de achtergrond krijgt hij bijval van Olivier Goetheer: “U bent niet de enige die hem niet snapt.”
Nanne Roosenschoon: “O, gelukkig.”
Een minuut later.
Nanne Roosenschoon: “Ik heb het gelezen, maar ik snap er nu nog minder van!”
Ram Lachman: “Ik wil het weten, wat zegt het Reglement hier van burgemeester?”
Crys Larson: “Nee, nee”
Olivier Goetheer: “Ik overweeg nu anders te gaan stemmen dan de vorige keer, maar als iedereen dat doet is de uitkomst met twee moties ongewis. Ik wil even overleggen wat er dan gebeurt. Mag ik vijf minuten schorsing.”
Stemming
Stemming met als resultaat dat de oude motie aangenomen is met 8 tegen en 10 voor.
Tegen: CDA (4), VVD (2) en 2 leden van DLP, Gert Zagt en Alette Zandbergen.
Voor: 2 leden DLP, Renée Wijnen en Olivier Goetheer en PvdA/GL, DB en D66.
Aan het eind van de vergadering kwam de tweede motie aan de orde. Na zeer stevige en zeer formele weerstand van wethouder Rosalie van Rijn vroeg indiener Ram Lachman (PvdA) om tien minuten schorsing om te kunnen overleggen.
Tien minuten!?!??
“Meneer Lachman, dat meent u niet!! Tien minuten?!?” :reageerde burgemeester Larson verbijsterd.
“Eh, eh, nou ja, vijf minuten is ook goed.” : haastte Ram Lachman om de voorzitter tegemoet te komen.
Na de schorsing verklaarde Ram Lachman dat hij de motie introk en er later op terug zou komen.
Toch was hij niet ontevreden, omdat de eerste motie nu wel aangenomen was.
Het gebeurt niet vaak dat ik achter mijn scherm in de lach schiet bij een raadsvergadering. Nu wel. Gelukkig bleef het heel beschaafd. Dat kan ook anders. Kijk hier maar eens naar.
Rik Jungmann
Voetnoot: Er stond in de oude motie niet een vrijstelling van 600 euro, zoals ik schreef, maar een vrijstelling van één maandbedrag. Voor de verwarring over het protocol, zoals beschreven in dit verslag, maakt het niet uit. Inhoudelijk is de aanpassing echter correct. Vandaar dat ik die toch maakte. Die 600 euro kwam uit een voorouder van de oude motie.
Het is treurig als we over de organen van onze democratie moeten lachen.