Bij de besluitvorming in de gemeenteraad vertonen sommige fracties typisch uitstelgedrag. Men wil meer informatie, of er verder over nadenken, of men wil de zaak eerst nog eens in een commissie bespreken. Met name de Lokale Partij en de VVD hebben daar een handje van.
In de raadsvergadering van 31 mei was het weer zo ver. Direkt al aan het begin kwam Alette Zandbergen (DLP) met het verzoek een punt van de agenda te halen. Het betrof een partiële herziening van een bestemmingsplan in Loosdrecht, iets (in mijn ogen) uitermate simpels waar de gemeente al ruim vier maanden mee bezig is. DLP had nog wat extra vragen gesteld waarop nog geen schriftelijke antwoorden waren gekomen, en wilde de zaak daarom uitstellen. Op zijn bekende nuchtere en pragmatische manier wees René Voigt (DB) erop dat bij de behandeling wel zou blijken of de vragen beantwoord konden worden, en dat je dan zo nodig alsnog kon besluiten de zaak door te schuiven. Het mocht niet baten. DLP handhaafde het verzoek, daarin gesteund door de VVD die ook vaak besluiten wil uitstellen.
Tiny Houses
Dezelfde partijen deden ook moeilijk bij het agendapunt over de Tiny Houses aan de Dennenlaan in Loosdrecht. Bij monde van Renée Wijnen bleek DLP wederom geneigd een besluit uit te stellen. Men wilde het voorstel terug in de commissie “om er goed naar te kijken”.
Ook Sita Vermeulen (VVD) wilde uitstel. Zij wilde graag zien dat de wethouder weer met de stedenbouwkundige zou gaan praten. Misschien konden er wel méér woningen neergezet worden.
Useless information
Wethouder Rosalie van Rijn maakte korte metten met het geneuzel van DLP en VVD, en het voorstel werd uiteindelijk unaniem aanvaard.
Maar het blijft vervelend dat sommige partijen steeds weer terugdeinzen voor het nemen van een besluit. Onzekerheid? Gebrek aan voorbereiding? Tekortschietende kennis? Hoe dan ook, de fracties zouden zich eens moeten verdiepen in een beroemd onderzoek van psychologen van de universiteiten van Stanford en Princeton getiteld ‘On the Pursuit and Misuse of Useless Information’ uit 1998. Daar wordt beschreven hoe de moeite die je moet doen om informatie te krijgen — zoals wanneer je vragen stelt aan een wethouder — je ten onrechte het idee geeft dat die informatie belangrijk en zelfs essentieel is. Het blijkt dat dit soort informatie vaak irrelevant is en soms zelfs leidt tot besluiten op basis van verkeerde afwegingen.
(foto’s Douwe van Essen)