Vorige week was ik benieuwd naar het nieuwe vergaderen. Twee commissievergaderingen waar ik de buitenparlementaire voorzitter Vivian Boelen aan het werk kon horen op de plek van de reglementaire voorzitters Ria Hennis (DB), Mario Wouters (D66) en Alette Zandbergen (DLP).
Laat ik beginnen met het goede nieuws. Wat heeft Vivian Boelen een mooie microfoonstem. Zoals je die van iemand uit de mediawereld kan verwachten. Warm met de juiste intonatie en respectvol naar alle leden van de commissie.
Pais en Vree
Zowel de bij commissie Maatschappelijke Zaken als bij de commissie Ruimtelijke Ordening stonden er geen omstreden onderwerpen op de agenda. Sterker nog, de inspreker van de Loosdrechtse scholen, die samen een Integraal Kind Centrum gaan bouwen, stelde voor om flink te besparen op die bouw door bijv. de airco goedkoper uit te voeren. De commissieleden, aangevoerd door de immer strenge, behalve nu, Michiel van Baalen (VVD), duwden er samen op om de extra uitgaven wel te doen. De inspreker sputterde nog wat tegen, maar gaf uiteindelijk toe om het gemeenschapsgeld in dank te aanvaarden voor een mooiere school.
De beide commissies gaven geen aanleiding tot heftige politieke meningsverschillen en discussies, het soort momenten waarop de leiding van een stevige voorzitter het meest gewenst is. De lakmoesproef voor mevrouw Boelen bleef wat dat betreft uit.
Business as Usual
De gang van zaken week niet heel veel af van de commissievergaderingen zoals we die al jaren kennen. De agenda wordt vastgesteld, en afgewerkt. Wat wel anders is, is dat het debat in stukken geknipt is volgens het BOB principe. (Beeldvorming, Oordeelsvorming en Besluitvorming.) Voor de toehoorder klinkt dat niet heel natuurlijk.
Een spreker krijgt het woord en begint, zoals altijd, uit te leggen wat hij er van vindt, wat er gedaan moet worden en welk besluit er dus genomen moet worden.
Ho, ho, ho, dat is in strijd met BOB. Het besluit mag pas in de tweede termijn genomen worden, want er moet eerst onderzocht worden, in de hoop dat dit debat gaat opleveren. Dat debat komt er wel een beetje. Maar het besluit komt later. Dat was er de oorzaak van dat Vivian Boelen regelmatig aan de noodrem trok als iemand zijn besluit te vroeg bekend wilde maken. Op een zeker moment stopte zij wethouder Jan Klink af. Die daarop met enige aarzeling liet weten dat hij nog niet klaar was met zijn betoog… “O, pardon!”
Voor het publiek (schaarse publiek mogen we wel zeggen, circa 3 -5 publieke tribunisten) bij deze twee commissies, was het soms alsof we naar een telefoongesprek zaten te luisteren. De helft hoorden wij, de andere helft van het gesprek had zich af afgespeeld in vragen en antwoorden die al uitgewisseld bleken via internet. In het debat werd soms verwezen naar die, voor ons onhoorbare helft van het gesprek, wat voor ons leidde tot gissen naar dat deel van het debat. Het zou helpen als iemand, als hij refereert aan die mailuitwisseling, even toelicht wat daar besproken werd.
Flinke studie
Toen ik daar iets over zei tegen René Voigt (DB), antwoordde hij dat in het vervolg de vragen en antwoorden, die schriftelijk uitgewisseld zijn voorafgaand aan de commissie, op de website van de gemeente gepubliceerd zullen worden. “Je zult dus een flinke studie moeten maken van de agendastukken én de vragen en de antwoorden voor je op de publieke tribune gaat zitten.”: aldus Voigt. Een weinig aanlokkelijk vooruitzicht voor het publiek, maar misschien wel heel efficiënt.
Wat echt opviel was dat de voorzitter niet vraagt wie er wat over een agendapunt wil zeggen, maar de sprekers van alle partijen in een rondje na elkaar het woord geeft. Daarmee lokt zij uit dat dingen dubbel gezegd worden, want iedereen voelt zich daardoor geroepen om een duit in het zakje te doen, terwijl tot nu toe alleen die partijen het woord kregen die daarom vroegen.
De conclusies na twee vergaderingen volgens het nieuwe vergaderen. Mevrouw Boelen speelt soepel in op het leiden van de commissie, al blijkt af en toe de onervarenheid met de Wijdemeerse politici en hun verhoudingen tot elkaar. Het verschil met het oude vergaderen onder leiding van een raadslid/voorzitter is marginaal. Het moet mogelijk zijn om de huidige voorzitters door een BOB wasje te halen.
Wetsovertreding van een paar uur
Wat niet goed voelt is dat er iemand van buiten de lokale politiek, zonder mandaat en zonder beëdigd te zijn, in verband met geheimhouding en opereren binnen de wetten van dit land, de vergadering leidt. Hoe goed ze dat ook doet. En dat, terwijl de gemeentewet dat verbiedt en alle raadsleden, fractieassistenten en collegeleden bij hun aantreden de belofte of de eed aflegden, waarin zij beloofden de wetten van het land te zullen handhaven. We zitten dus te kijken naar een door diezelfde raad gesanctioneerde wetsovertreding van enkele uren.
Behalve Alette Zandbergen en Olivier Goetheer (DLP) die om die reden tegen het inhuren van een externe voorzitter stemden, nemen de overige raads- en collegeleden hun eed kennelijk niet zo serieus.
En dat kan natuurlijk niet vind ik. Ook daarover waren René Voigt, die altijd hamert op procedures en reglement van orde, en ik het niet eens. Hij vindt dat het wél kan.