Ik kan er niks aan doen, maar ik voel de woede in me kolken als ik zo’n bericht lees over de WMO termijnen– ellende in Wijdemeren. Waarom, zijn de mensen die het moeilijk hebben om rond te komen en ondersteuning behoeven toch altijd de dupe van onbegrijpelijke regelgeving, slampamperigheid en gebrek aan echte interesse.
Waarom zijn zij altijd het slachtoffer terwijl een gemeenteraad zich druk maakt over het verschuiven van een huis of het plaatsen van een of andere steiger en zo’n WMO chaos op zijn beloop laat.
Ja, nu de krant luid aan de bel trekt, nu worden sommigen wakker geschud en zal het vragen stellen wel weer een grote omvang aannemen, maar zo hoort het toch niet te gaan.
Wat is dit in godsnaam voor een land? We zijn rijk maar er heerst een wijd verbreide armoede. Kan het iemand wat schelen? Een voedselbank is toch maar een mooie uitvinding nietwaar? En een paar miljard weggeven aan een stelletje aandeelhouders krijgt zelfs de zegen van de Christen Unie, die ons er nog bij vertelt dat het onze Here zeer welgevallig is.
Maandenlang op een uitkering moeten wachten, het weten en het niet onmiddellijk oplossen. Veel omhaal van woorden, verwijzing naar vorige coalities, uitleggen dat het heus niet anders kan, daar kijkt niemand meer van op.
Maar de schande dat je de mensen die het ’t meest nodig hebben zo lang op hulp laat wachten, dat ze acht weken zonder geld zitten, dat zou niemand moeten accepteren.
En dat er in Wijdemeren een gemeenteraad zit die er zijn ogen voor sluit dat is voor de komende jaren een hopeloos vooruitzicht.
Putter