”Kijk, zo kan het ook” :schreef gastschrijver Wim Kozijn voor Rading-0 en hij bejubelde de manier waarop de bewonersgroep van de Kortenhoefsedijk een prachtig renovatieplan voor hun geliefde dijk schiep, dat vervolgens door de betreffende wethouder integraal werd overgenomen.
Link naar het stuk van Wim Kozijn.
Er zat een duur voorstel in het plan, geen gewoon asfalt op de weg, maar steentjes, klinkers, die een stuk beter passen bij de wat nostalgische uitstraling die de dijk in zijn nieuwe jasje moet krijgen.
Draaikontenrol
Wat gebeurde was voorspelbaar. Groot rumoer in de gemeenteraad omdat die steentjes drie en een halve ton meer kosten dan dat ordinaire lelijke asfalt, dat vloeken in het oude kerkje zou betekenen. Te hoop liep de oppositie, er kwam uiteraard een amendement en de VVD speelde maar weer eens die rare draaikontenrol waarmee ze de aloude traditie van onbetrouwbaarheid gestand deed.
Zwakke verdediging
Wat is duur als er geld voor is. De wethouder van financiën hield tijdens de discussie zijn mond stijf dicht, wat onverstandig was, want hij had het geld gewoon in een aparte zak. En de wethouder van de steentjes motiveerde zijn besluit met “ik ben accoord gegaan omdat de klankbordgroep dat nou eenmaal zo graag wilde”; hetgeen een zwakke, zo niet zwakzinnige verdediging was.
Het geld is er
Waarom doen ze zo moeilijk. Het geld is er, de mensen willen het graag, en het is een prima idee. Alleen: wie houdt bij de uitvoering de kosten in de hand, wie zorgt er voor dat de begroting niet wordt overschreden, dat is een ander verhaal en dat zal nog een hele toer worden.
Putter
In de laatste 30+ jaar was iedere verbetering van het wegdek van de Kortenhoefsedijk een verslechtering van de verkeersveiligheid.