Vanaf 17 november is het moeilijker geworden om bouwprojecten op te starten, omdat op die datum de Omgevingsverordening NH2020 in werking is getreden, met nogal wat beperkingen voor wijzigingen van ruimtelijke plannen. Net daarvoor zijn er in Wijdemeren nog snel, mede gestimuleerd door de opstelling van het College van B&W, een fors aantal aanvragen voor een omgevingsvergunning of bestemmingsplanwijziging ingediend die nog onder het overgangsrecht vallen en die ook volgens die (minder strikte) regels getoetst worden (zoals hier, hier en hier). Slim? Dat hangt er maar van af hoe belangrijk je landschapsbehoud vindt.
Je krijgt de indruk dat bouwaanvragen er in deze periode doorheengejast worden. Het College heeft haast, maar de inspraak is er bepaald niet mee gediend. De bedoeling van de wetgever is dat burgers en organisaties “in een vroegtijdig stadium bij de besluitvorming over omgevingsvisie, plannen, programma’s, projecten en activiteiten in de fysieke leefomgeving worden betrokken.” (Nota van Toelichting Omgevingsbesluit p. 131) Het College vindt daarentegen bij monde van wethouder Jan-Jaap de Kloet: “Dat moment van inspreken is vaak te vroeg. Dan is het plan vaak nog niet helemaal compleet.” (22 september 2020) Burgers mogen in de optiek van het College wel wat zeggen maar bij voorkeur als de plannen al klaar zijn (en in sommige gevallen in beton gegoten).
Burgers vragen zich überhaupt af hoe zorgvuldig de gemeente omgaat met de belangen van burgers bij grote en kleine bouwprojecten. Een voorbeeld is de hieronder afgedrukte brief van een aantal mensen in Loosdrecht die op 24-11-2020 bij Rading Nul binnenkwam. Zij hebben legitieme vragen die voortkomen uit oprechte bezorgdheid. Het is de taak van de gemeente om hun zorgen weg te nemen.
Ligt hier niet een principiële gedachtekronkel aan ten grondslag, namelijk dat inspraak achteraf eigenlijk naspraak is? Dus verkooppraatje van de ontwikkelaar die in zijn vuistje lachend dit een prachtig inspraak project noemt?
Ook het nieuwe “participatiemodel” is oude wijn in nieuwe zakken. De initiatiefnemer=projectontwikkelaar blijft verantwoordelijk voor “inspraak”! Dus maanden, jaren nadat de ontwikkeling startte. Wie er Willen Wonen Wijdemeren speelt geen rol, er komen zat Amsterdamse kopers! Nema problema. Welke types woningen maakt in zoverre niks uit als elk type maar voor maximale winst zorgt. En College en bijna voltallige raad geloven zelfs dat bouwkosten de pan uit rijzen voor zielige (lokale) ontwikkelaars dat de minimale kostprijs van 185000 moet worden opgetrokken naar 215000. Hoppa, weer 30000 per woning in the pocket!