Ik zit al jaren bij een kleine en onbeduidende energieleverancier uit, hoe zal ik het noemen,… vals sentiment, dat omschrijft mijn motivatie wel het beste. Bij de start van dit bedrijfje zo’n 19 jaar geleden (ik zal uit piëteit de naam niet noemen) was de stemming opperbest, de prijzen niet verkeerd en waren de doelstellingen mooi en ambitieus. De eerste jaren verliepen volgens plan, nou ja, er waren wel wat ‘dingetjes’ maar die werden als opstartproblemen met de mantel der liefde bedekt. Als klant merkte ik daar weinig van, de prijzen bleven redelijk (een wat hogere middenmoter) en de dienstverlening oké.
Na een jaar of tien zag ik als klant wel wat vreemde zaken gebeuren; men ging een samenwerking aan met twee andere aanbieders maar dat liep na malversaties (waar al jaren een onderzoek naar loopt..) en eigenwijzigheid uit op een fiasco. De rekening werd neergelegd bij de klant, waarmee het energiebedrijf een van de duurste in het land werd. “Zal ik maar eens overstappen…” dacht ik toen. Maar horrorverhalen om mij heen van andere mensen die wilde vasthouden aan het oude weerhielden mij hiervan. Valse sentimenten… en bangheid, bangheid voor het nieuwe, ik geef het toe.
De laatste jaren is het echter allemaal hard achteruit gegaan bij dit energiebedrijf; managers die niet kunnen budgetteren, die hun zin doordrijven tegen de wil van de klant in, een kersverse CEO die duidelijk het vak nog moet leren en zwaar leunt op zijn directiesecretaris, prijzen die blijven stijgen, een dalende dienstverlening en een uittocht van medewerkers en uit de jaarverslagen blijkt dat de bedrijfsreserves van een gezond peil gedaald zijn naar vrijwel niets meer. De CEO probeert krampachtig de neergang te keren door voor de zoveelste keer budgetten vrij te maken voor extra inhuurkrachten. En ik als klant maar betalen.
Ik geloof dat ik nu maar eens ga omzien naar een andere energieleverancier. Die mogelijkheid heb ik als klant.
Ik woon ook al jaren in een kleine en onbeduidende gemeente uit, hoe zal ik het noemen… woonplezier, dat omschrijft mijn motivatie wel het beste. Bij de totstandkoming van deze gemeente, zo’n 19 jaar geleden (ik zal uit piëteit de naam niet noemen) was de stemming opperbest, de gemeentelijke lasten waren niet verkeerd en de doelstellingen waren mooi en ambitieus. De eerste jaren verliepen volgens plan, nou ja, er waren wel wat ‘dingetjes’ maar die werden als opstartproblemen met de mantel der liefde bedekt. Als burger merkte ik daar weinig van, de gemeentebelasting bleef redelijk (een wat hogere middenmoter) en de dienstverlening oké.
Na een jaar of tien zag ik als burger wel wat vreemde zaken gebeuren; men ging een samenwerking aan met twee andere gemeentes maar dat liep na malversaties (waar al jaren een onderzoek naar loopt..) en eigenwijzigheid uit op een fiasco. De rekening werd neergelegd bij de burger, waarmee deze gemeente een van de duurste in het land werd. “Zouden we moeten fuseren…” dacht ik toen. Maar horrorverhalen om ons heen van een klein groepje hard schreeuwende mensen weerhield de raad hiervan. Valse sentimenten… en bangheid, bangheid voor het nieuwe, ik herken het direct.
De laatste jaren is het echter allemaal hard achteruit gegaan bij deze gemeente; wethouders die niet kunnen budgetteren, die hun zin doordrijven tegen de wil van de burger in, een kersverse burgemeester die duidelijk het vak nog moet leren en zwaar leunt op de gemeentesecretaris en griffier, gemeentelijke belastingen die maar blijven stijgen, een dalende dienstverlening, een uittocht van medewerkers en uit de financiële verantwoording blijkt dat de gemeentereserves van een gezond peil gedaald zijn naar vrijwel niets meer. De burgemeester probeert krampachtig de neergang te keren door voor de zoveelste keer budgetten vrij te maken voor extra inhuurkrachten. En ik als burger maar betalen.
Als ik niet verhuis, ben ik bang dat ik vastzit aan deze gemeente. Want waar ik als klant die mogelijkheid wel heb, heb ik als burger géén mogelijkheid over te stappen. Tenzij…. tenzij de raad eindelijk eens een nuchtere afweging maakt en de verantwoordelijkheid neemt het tij te keren door te fuseren. Wees gerust, de dorpen in deze gemeente zullen er niet slechter van worden en er geen spat qua DNA van veranderen. Dat is ook 19 jaar geleden niet gebeurd toen Wijdemeren tot stand kwam… Valse sentimenten en harde schreeuwers. En angst….
Beste Ria,
Het is natuurlijk erg grappig om een geestig betoog met een zuur commentaar te beantwoorden, daar een hele rake terechtwijzing op te ontvangen en vervolgens deze site een gebrek aan humor te verwijten!!
Ik zou zeggen; blijf vooral deze site lezen, want jouw gevoel voor humor schijnt enorm te worden gevoed door de schrijvers alhier!
Ga zo door Ria! Laat ons lachen!!
Beste Ria,
Wanneer ik wel eens naar de raadsvergaderingen kijk en zie hoe sommige raadsleden met zeer verveelde blik en met een ongeinteresseerde houding voor hun camera zitten vraag ik me af waarom ze nog in de politiek zitten.
Misschien wordt het hoog tijd dat sommigen zich toch maar eens moeten afvragen wat ze nog in de politiek te zoeken hebben. In plaats van je zo druk te maken om een mooie inzending op Rading Nul, waarin een schrijnende ambtelijke situatie in een grappige vergelijking wordt weergegeven, geef je zo’ n reactie. Zou me voortaan, als je dat nog wil en kan , maar druk maken om wat er werkelijk allemaal fout gaat binnen onze mooie gemeente.
Sowieso heb ik al lang de indruk dat Ria het allemaal niet meer zo goed kan volgen, maar een raadslid dat zo reageert op de gerechtvaardigde kritiek van een burger moet met spoed haar raadszetel opgeven.
Ik zou direct verhuizen naar een aanpalende gemeente waar talloze flats staan en betaald parkeren zich verder en verder uitbreidt, nooit zou ik me zo willen voelen zoals de heer Vuyk zich voelt. Gelukkig woon ik in een dorp waar ook de grootst mogelijk onzin op de web site gepubliceerd kan worden.
Als je het niet naar de zin hebt ga je toch lekker weg?
Na zo een, vooral inhoudelijk sterke reactie van een der meest prominente raadsleden van DorpsBelangen, leg ik mijzelf verder maar het zwijgen op.
Inderdaad een zeer sneue reactie. Zou dat in haar partij ook zo gaan? “Als je het niet met me eens bent dan ga je toch toch lekker naar een andere partij”.
Beste Ria, omdat jij het over onzin had, gepubliceerd door Martin Vuyk, las ik zijn stuk nog een paar keer om die onzin te vinden. Wellicht overdrijft hij hier en daar een klein beetje, maar onzin? Daar is geen sprake van.
Wijdemeren zit toch in de top tien qua lokale lasten?
Wijdemeren is toch een samenwerking met Stichtse Vecht en Weesp aangegaan om samen lokale belastingen te innen? En die samenwerking liep toch uit op ern onderzoek door de Rijksrecherche vanwege vermoede fraude?
De raadsvergaderingen lopen toch niet gladjes?
En ja, die problemen zijn niet nieuw. Die hadden we voor de laatste verkiezingen ook al, maar toen wilde de meerderheid niet herindelen. Ze zijn nu alleen nog erger. Weet je nog die acht ton om de bestuurskracht te versterken van voor de verkiezingen? Die waren al weer op, dus er gaat weer e.e.a. naar inhuur.
Verhuizen? Nee liever niet, maar het zou wel fijn zijn als we snel afdalen uit de top tien van duurste gemeenten met minder “financiële” ongelukjes.
Groetjes, Rik
Jullie hebben gelijk, het was een sneue reactie van mij, die ingegeven werd door de zure manier waarop dit en eerdere stukjes zijn geschreven. Waar is de “ gulle lach “
gebleven?
Als we met ons allen blijven hangen in negativiteit en niet de mooie dingen zien die tot stand komen, de prachtige omgeving waarin we wonen en blijven hameren op de fusie die er in de toekomst wellicht zal komen, maar waar we nu nog even niet aan moeten denken, dan lijkt er echt niets meer leuk of de moeite waard. Probeer toch weer een beetje de humor in te zien en die mee te nemen in jullie stukjes. Dan wordt het geheel wellicht zoet-zuur.