Raad laat over zich heen lopen

Begin augustus kwam hier aan de orde hoe gemeentelijk geklungel fataal is geworden voor woningbouw aan de Molenmeent in Loosdrecht. We zijn nu een maand verder en nog steeds heeft geen van de fracties in de gemeenteraad er een kik over gegeven. Dat is niet alleen verbazingwekkend, maar ook kwalijk.

In het eerdere stuk over het Molenmeent-fiasco kwam al ruimschoots aan de orde wat er daar mis is gegaan onder verantwoordelijkheid van het (vorige) college van burgemeester en wethouders. Hier roep ik daarom alleen nog even in herinnering dat het erom draaide dat het niet haalbaar bleek vóór 21 oktober dit jaar een gewijzigd bestemmingplan voor de grond aan de Molenmeent vast te stellen. Het vorige college had dat kunnen voorkomen door voortvarend te handelen. Maar dat college liet de boel op zijn beloop tot het te laat was.

Het resultaat is dat een door de gemeenteraad gewenst bouwplan niet doorgaat. Verder kan het vijf woningen in de categorie sociaal kosten bij de komende bouwprojecten Kininelaantje (’s-Graveland) en/of Anton Smeerdijkgaarde (Kortenhoef).

College frustreert

Dat een college een wens van de raad zo grondig frustreert, is ongehoord. De raad immers is het hoogste democratische orgaan in de gemeente, b&w zijn de uitvoerende bestuurders.

Je zou dus verwachten dat fracties flink van zich af zouden bijten over het Molenmeent-echec. Dat fracties het huidige college zouden inscherpen: dat was eens maar nooit weer. Dat fracties zich er sterk voor zouden maken dat die vijf sociale woningen extra aan Kininelaantje en/of Anton Smeerdijkgaarde zeker worden gesteld.

Natuurlijk, het zijn niet de vlak voor de zomer aangetreden wethouders die de boel hebben verpest. Maar het werkt nu eenmaal zo dat het nieuwe college wel verantwoordelijk is, ook voor wat eerder is gebeurd. Bovendien schreef het huidige college de brief waarin wordt uitgelegd waarom het Molenmeent-project niet doorgaat. Daar is het huidige college dus op aan te spreken.

Raad muisstil

Maar de complete gemeenteraad is na die brief een maand lang muisstil gebleven. Er is geen enkele vraag gesteld. Er is geen enkel initiatief genomen om de collegebrief over de Molenmeent in een raadscommissie te bespreken.

Verbazingwekkend is vooral dat het college weg lijkt te komen met een brief waarin op diverse plekken gaten vallen te schieten. Des te verbazingwekkender is dat, omdat de raad daarmee te kennen geeft het kennelijk wel best te vinden dat het college een wens van de gemeenteraad de grond in boort. De raad laat, kortom, over zich heen lopen.

Kiezers opzij geschoven

Nu zou dat nog niet zo erg zijn als de raadsleden er louter voor hun eigen genoegen zouden zitten. Maar dat is niet zo. Natuurlijk, vermoedelijk vinden de meesten het raadswerk leuk en interessant. Helemaal niets mis mee, integendeel. Maar ze zitten er in de eerste plaats om de wensen van hun kiezers bij de politieke besluitvorming te laten doorklinken en waar mogelijk te realiseren. En als de raad zich door het college opzij laat zetten, betekent dat in feite dat (de opvattingen van) de kiezers terzijde worden geschoven. Precies daarom is het niet alleen verbazingwekkend maar ook kwalijk dat de gemeenteraad zo over zich heen laat lopen.