Je zit in de raad en jouw partij maakt geen deel uit van het college. Dus je voert oppositie tegen de leden van het zittende college. Deels omdat je vindt dat ze hun bestuurlijke taak niet goed uitvoeren en het dus anders zou moeten, deels om aan je overgebleven kiezers te laten zien dat ze door op jou te stemmen de betere keuze hebben gemaakt.
Er is soms sprake van een constructieve oppositie, die een bijdrage aan het geheel levert. En er is destructieve oppositie die uit frustratie voortkomt en die vooral gekenmerkt worden door spijkers op laag water te zoeken.
Iedereen erkent dat de gemeente op omvallen staat. De financiën zijn een nauwelijks te ontwarren puinhoop, het vermogen is op en de pogingen om een sluitende begroting te presenteren lukken waarschijnlijk niet. Als je vindt dat deze gemeente als een zelfstandige gemeente toekomst heeft dan past alleen maar een constructie wijze van oppositie voeren.
Zelfstandig blijven vereist voorzichtigheid
Nederland stond aan de vooravond van de Eerste Wereldoorlog voor de zware opgaven om niet in de oorlog betrokken te raken. De toenmalige leider van de SDAP ( de voorganger van de PvdA) Pieter Jelles Troelstra die bekendstond om zijn scherpe wijze van oppositie voeren, sprak toen echter de historische woorden dat de nationale problemen de nationale verschillen moeten overheersen. Deze woorden gelden nu ook voor onze gemeente.
Oppositie voeren in een tijd dat het voortbestaan van de gemeente op het spel staat vraagt prudentie.
Eerst Raad, dan Pers!
Natuurlijk heeft De Kloet gelijk als hij reageert op het feit dat hij uit de krant een aantal feiten moet lezen die hem als raadslid niet eerder zijn meegedeeld. De gouden regel is: eerst de raad, dan de pers .Bovendien heeft het college een wettelijke informatieplicht. Het stellen van schriftelijke vragen, weliswaar legitiem, is in dit geval wel een erg zwaar middel. Hij had daar in een van de komende vergaderingen een opmerking over kunnen maken. De wethouder antwoord met sorry, u hebt gelijk en klaar is Kees. Het zwaarbelaste ambtelijk apparaat moet weer aan de bak. Gelet op de ervaring dat het maken van een klein verslagje zes weken duurt, verwacht ik tegen de Kerst een antwoord op zijn vragen!
Ik weet wel een paar andere onderwerpen, waar vragen meer op zijn plaats zouden zijn geweest .Ik zal ze niet meer noemen want eerder heb ik er over geschreven. (Necker/van Naem bijv.)
Gert Zagt verdient de credits
Gert Zagt dient waardering, omdat hij boven water wil krijgen wat de werkelijke situatie van de gemeentelijke financiën is. Dat is een hels karwei, omdat, zoals ik lees, hij niet altijd kan vertrouwen op de aangeleverde cijfers van de medewerkers. Dat kost tijd, want de puinhoop is groot. Bij de uitkomst is iedereen gebaat. De aan het college deelnemende partijen , maar ook de oppositie. Zelfs de critici over het voortbestaan van de gemeente, waartoe ik ook behoor. Aan de hand van de feiten over de financiële toekomst moet eenieder zijn ideeën ijken. Iedereen moet kleur bekennen. Want met de beschreven financiële situatie, zal er ook een pakket aan maatregelen komen om tot een sluitende begroting te komen. Dan zal er een afweging gemaakt moeten worden of dat pakket gesteund zal worden. En dan móet de afweging gemaakt worden of we de prijs voor de zelfstandigheid willen betalen.
Vluchten kan niet meer..
Vluchten kan niet meer. Interessant in dezen is de mening van DLP, DB en CDA, de felle voorstanders van zelfstandigheid. En, in mindere mate de VVD, die altijd de deur op een kiertje heeft gehouden. Zij pleitten al jaren voor zelfstandigheid, zonder ooit een onderbouwing te geven of dat mogelijk is. Zij verkondigen een sentiment, maar komen niet met feiten.
Hels karwei
Het ordenen van de gemeentelijke financiën is ook al een hels karwei omdat voor de hand liggende maatregelen niet meer aanwezig zijn. Bezuinigen op het aantal medewerkers, zelfs op de dure inhuurkrachten ligt, niet voor de hand. Belastingverhoging, liever niet zegt Zagt. In de politiek betekent dat meestal dus wél. Temporiseren van de investeringen, maar niet op de nieuwbouw van de school in Loosdrecht. Maar ook niet op het onderhoud van de wegen, want daar zitten we al op het laagste niveau.
Het ontwarren van de achtergelaten financiële puinhoop en het verzinnen van oplossingen is om wanhopig van te worden.
Gelukkig is er iemand bereid om die taak voor de gemeenschap te doen.